Benutzer:Wikistefan87/Witte Boekje
Het Witte Boekje is een alternatieve, niet-officiële spellinggids, die wordt gevolgd door een aantal Nederlandse media.
Voorheen was ‘het Witte Boekje’ een populaire benaming voor de Spellingwijzer Onze Taal, een uitgave van het Genootschap Onze Taal. De eerste druk verscheen in oktober 1998; de elfde druk verscheen in 2005. Deze uitgave was bedoeld als correctie op het Groene Boekje van 1995, dat bekendstond om zijn vele slordigheden en zijn onvolledigheid in de regels. De Spellingwijzer volgde het Spellingbesluit van 1996 (en dus de officiële regels) maar paste die regels soms anders toe, wat tot een vrij groot aantal verschillen in de woordenlijst leidde. Over die verschillen meldt de Spellingwijzer in het ‘Ten geleide’: “Ten behoeve van de gebruikers die zich aan de officiële spelvormen in het Groene Boekje willen of moeten houden, is met de aanduiding GB aangegeven waar wordt afgeweken van spelvormen in het Groene Boekje.”
Nieuwe uitgave 2006
Met de nieuwe uitgave op 16 augustus 2006 ontstaat een breuk: ‘het Witte Boekje’, nu de echte titel, is een nieuwe uitgave geworden, met een nieuwe tekst en woordenlijst. Deze keer volgt het Witte Boekje de officiële spelling van het Groene Boekje van 2005 niet, vanwege de (aanhoudende) protesten daartegen. Dat leidt tot een vrije tussen-n en enkele honderden andere afwijkingen (of extra spelling- en meervoudsvormen) in de woordenlijst. Taaljournalist Ludo Permentier van de De Standaard, mede-auteur van de Leidraad van het Groene Boekje en bestuurslid van het Genootschap Onze Taal, beoordeelt de kwaliteit van het Witte Boekje op grond van de inconsequenties erin als broddelwerk. Trouw daarentegen toonde zich enthousiast over de woordenlijst en de vrije regels.
Boycot officiële spelling
De nieuwe uitgave draagt niet het officiële keurmerk van de Nederlandse Taalunie. Het Witte Boekje is nu handleiding voor een groep publicerende instellingen, die de nieuwe spellingsregels van 2005 boycotten. Deze partijen hebben in december 2005 gezamenlijk aangekondigd niet op de nieuwe spelling over te gaan en hebben dat per 1 augustus 2006 ook niet gedaan. Dit zijn de Volkskrant, Trouw, NRC Handelsblad, Elsevier, HP/De Tijd, De Groene Amsterdammer, Vrij Nederland, Planet Internet, Tekstnet en de NOS. Zij volgen de witte spelling, vastgelegd in het Witte Boekje[1].
In Vlaanderen en Suriname kreeg het Witte Boekje nooit voet aan de grond en beschouwt menVorlage:Feit het Witte Boekje als dissidente, dus “foute” spelling. Alleen de Taalunie heeft van de regeringen van Vlaanderen, Suriname en Nederland de bevoegdheid gekregen voor het vastleggen van de “officiële” spelling.
