Afrikaans: Wanneer die Tazara-lyn die kus verlaat, loop dit weswaarts deur die Pwanistreek, swenk dan suid om Mikumi- Nasionale Park en gaan die wildernis binne in die noordelike deel van Selous-wildreservaat in Morogorostreek. Die Selous is een van die grootste wildreservate ter wêreld en passasiers kan dikwels wild soos kameelperde, olifante, sebras, wildsbokke en vlakvarke sien, wat almal reeds aan die gedreun van treine gewoond is. In die Seloussteek steek die spoorlyn die Groot Ruaharivier vir die eerste keer oor.

Die brugoorgang van die Tazara-spoorlyn in Zambië in die jaar 2009. Verder suid sny die spoorlyn deur die vrugbare Kilombero-vallei, en krul dan om die groot Kibasira-moeras. Die volgende deel, tussen Mlimba (Koninkryk van Olifante) en Makambako (Plek van Bulle) sou 158 km lank wees, en was die spoorlynbouers se grootste uitdaging. Om spore oor ruwe berge, steil valleie en diep moerasse te lê, was dit nodig om 46 brûe, 18 tonnels en 36 duikweë te bou. Weens swaar reënval in hierdie gebied, moes ingewikkelde dreineringswerke in elke kenmerk geïntegreer word. Die mees skouspelagtige hiervan is die Mpangarivierbrug, wat op drie 50 m hoë pilare staan.

By Kidatu vorm 'n meterbreë takspoorlyn 'n verbinding met die sentrale lyn te Kilosa. Die TAZARA klim dan na die Suidelike Hoogland van die Iringastreek voor dit op 'n golwende plato uitvlak. Hier, in die koffie- en teeland van die Njombestreek, is die weer merkbaar koeler, die lug skerper. Met die nadering na Makambako styg die Udzungwaberge- Nasionale Park 2 137 m aan die noordekant, terwyl die Kipenghere-reeks vorentoe strek na die suide. Makambako is een van die kontakpunte van hierdie spoorlyn met die Tanzanië-Zambië snelweg.