Benutzer:Jarosław Łukaszewski/Spielwiese
| Mojesz | |||
|---|---|---|---|
| ? Hilfe zu Wappen |
| ||
| Basisdaten | |||
| Staat: | Polen | ||
| Woiwodschaft: | Niederschlesien | ||
| Powiat: | Powiat Lwówecki | ||
| Gmina: | Lwówek Śląski | ||
| Fläche: | 8,6 km² | ||
| Geographische Lage: | 51° 6′ N, 15° 36′ O | ||
| Höhe: | 215–240 m n.p.m. | ||
| Einwohner: | 285 (2011) | ||
| Postleitzahl: | 59-600 | ||
| Telefonvorwahl: | (+48) 75 | ||
| Kfz-Kennzeichen: | DLW | ||
| Wirtschaft und Verkehr | |||
| Straße: | Lwówek Śląski – Jelenia Góra | ||
| Nächster int. Flughafen: | Breslau | ||
Mojesz (Dt. – Mois) ist ein Dorf in Polen in der województwo dolnośląskie.
Geografie
Geografische Lage
Das Dorf liegt im westlichen Teil Niederschlesiens am Bach Srebrna (der linke Nebenfluss von Bober), südlich von Lwówek Śląski. Mojesz liegt im ostlichen Teil Isergebirgsvorlands.
Das Dorf grenzt mit dem Landschaftsschutzpark Bobertal (poln. Park Krajobrazowy Doliny Bobru), der mit ca. 1333 Hektar zu den größten der Woiwodschaft Niederschlesien zählt.[1]
Geologie
Das Dorf liegt auf dem Untertriassandstein. Nordlich von Mojesz befinden sich Oberkreidemergeln und Kalksteine. Südlich liegen permische Kalksteine, Dolomiten und Konglomeraten. Die Sand- und Kalksteine sind in ein Paar Steinbrüche gewonnen geworden. Eine Ziegelei hat Quartärton benutzt gehabt. Im Umgebung tretten die Minaralien wie Apatit, Brookit, Kyanit, Granate, Korund, Rutil, Sillimanit, Staurolith, Titanit und Turmalin auf.
Ausdehnung des Dorfgebiets
Das Gebiet des Sołectwo Mojesz zählt 860 ha, indessem Ackerland 567 ha und Wälder 220 ha. Die Gebäude strecken sich vom Süden nach Norden 2 km lang.
Dorfgliederung
Das Dorf ist historisch auf zwei Teile – Dolny (Nieder) und Górny (Ober) Mojesz gegliedert geworden. Das nordliche Teil von Dolny Mojesz ist an Lwówek Śląski angeschlossen worden.
Nachbarsiedlungen
Die Gebäude von Mojesz grenzen im Süden mit Pławna Dolna und im Norden mit Lwówek Śląski. Westlich vom Dorf befindet sich Płóczki Górne und ostlich Dębowy Gaj.
Geschichte
Ortsname und erste urkundliche Erwähnung
Eine erste urkundliche Erwähnung des Ortes erfolgte 1204 als Moysi. Weitere Formen des Ortsnamens waren:
- 1217 Mogez
- 1241 Vyazd
- 1344 Moyes superiori, Moyes inferiori
- 1352 Moyges
- 1667 Mois
- 1687 villa Vgaz, villa Uiazd
- 1765 Mois
- 1786 Ober-, Nieder Mois
- 1918 Mois bei Löwenberg
- 1945 Ujazdowo
- 1947 Mojesz
Eingemeindungen
Bis 1807 im Herzogtum Schweidnitz-Jauer. Bis 1816 im Landkreis Bunzlau-Löwenberg. Bis 1945 im Landkreis Löwenberg i. Schles.. Bis 1975 in Powiat Lwówecki. Zwischen 1945 und 1954 in gmina und zwischen 1954 und 1975 in gromada Pławna. Seit 1975 in Gmina Lwówek Śląski. Zwischen 1975 und 1999 in Woiwodschaft Jelenia Góra. Seit 1999 in Powiat Lwówecki.
Vorlage:Navigationsleiste Städte und Gemeinden im Powiat XXXXXX
Mojesz – (Dt. – Mois) wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Lwówek Śląski. Leżąca nad potokiem Srebrna wieś historycznie dzieliła się na Mojesz Dolny i Mojesz Górny.
Nazwa
Wieś występowała w dokumentach pod różnymi formami nazw Mojesz i Ujazd. I tak w 1204 r. pojawiła się jako Moysi, w 1217 r. - Mogez, 1241 r. - Vyazd. W 1344 r. odróżniano Moyes superiori i Moyes inferiori. W 1352 r. nazwę zapisywano Moyges, w 1667 r. Mois, w 1687 r. villa Vgaz i villa Ujazd, w 1765 r. Mois, w 1786 r. Ober-, Nieder-Mois, a w 1918 r. Mois bei Löwenberg. W 1945 r. wieś uzyskała nazwę Ujazdowo, którą zmieniono w 1947 r. na Mojesz[2].
Historia
W Mojeszu znaleziono toporek kamienny typowy dla kultury pucharów lejkowatych (3700-1900 p.n.e.). Odkryto tu także cmentarzysko z okresu kultury łużyckiej. W X lub XI w. istniała tu osada związana z wydobyciem złota. Niemieckie opracowania wskazywały na słowiańskie pochodzenie Mojesza[2]. W roku 1217 Henryk I Brodaty przekazał Dolny Mojesz Lwówkowi Śląskiemu z zastrzeżeniem, że czynsz (rocznie po 24 korce pszenicy, żyta i owsa) ma być przekazywany na ręce lwóweckiego proboszcza. Później czynsz otrzymywała lwówecka komenda rycerzy maltańskich. Miejski folwark w Mojeszu miał 800 mórg gruntów, w tym 400 mórg ziemi ornej. Górny Mojesz był własnością szlachecką[3]. Jakaś część zarówno Górnego jak i Dolnego Mojesza należała do cystersów z Lubiąża. W 1344 r. zapłacili oni Bolkowi I za prawa sądownicze w swoich włościach przekazując mu 100 grzywien srebra czynszu z Dolnego i 72 grzywien z Górnego Mojesza. Od XIV wieku, a być może jeszcze wcześniej, Mojesz Górny stanowił własność benedyktynek z Lubomierza[2]. 19 sierpnia 1813 kula armatnia wystrzelona podczas bitwy pod Dębowym Gajem wbiła się w ścianę mojeskiej karczmy, która od tej pory nazywała się "Pocisk". Właściciel umieścił nad kulą pamiątkowy napis z datą. 15 października 1885 Mojesz uzyskał połączenie kolejowe z Lwówkiem i Gryfowem Śląskim.
Rekreacja
1 października 2004 otwarto trasę rowerową wykorzystującą nieużywane od trzydziestu lat torowisko.
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) Mojesz liczył 285 mieszkańców[4].
Bibliografia
- Mariusz Olczak, Lwówek śląski i okolice - przewodnik historyczny, Wydawnictwo Oppidium, Warszawa 2000, Vorlage:ISBN
- ↑ Landschaftsschutzpark Bobertal
- ↑ a b c Vorlage:Cytuj książkę
- ↑ Vorlage:Cytuj książkę
- ↑ Referenzfehler: Ungültiges
<ref>-Tag; kein Text angegeben für Einzelnachweis mit dem Namen GUS.
