Benutzer:Oachkatzl/Rahola
Carles Rahola i Llorens (Cadaqués, 28. Juni 1881 - Girona, 15. März 1939) war ein katalanischer journalist, Schriftsteller, Historiker und Politiker aus Girona. Er ist verwandt mit den Politikern Josep Rahola i d'Espona, Frederic Rahola i d'Espona, Pilar Rahola und Pere Rahola, Minister während der zweiten spanischen Republik.[1][2]
Leben
Carles Rahola ist in Cadaqués als der Jüngste von fünf Kindern geboren. Als er drei Jahre alt war zog die Familie nach Girona um. Sein Vater hatte eine Druckerei, die später von ihrem Sohn Darius übernommen wurde. In ihr wurde unter Anderen die föderalistische und republikanische Zeitung El Autonomista gedruckt (später würde der Titel in L'Autonomista katalanisisert) , in der der junge Carles seine ersten Artikel veröffentlichte.[3] Als Hauptberuf war er Schreiber in der Provinz von Girona. Er nahm Kontakt mit der literarischen Welt in einer Gruppe junger Intellektuellen, unter ihnen Xavier Monsalvatje, Prudenci Bertrana, Miquel de Palol.[1] Obwohl er kein Mitglied einer politischen Partei war, wurde er 1932 als Abgeordneter des Katalanischen Parlaments Generalitat de Catalunya für den Landkreis Girona ernannt.[3]
Rahola wurde am 15. März 1939 von den frankistischen Besatzer an einer Wand des Friedhofs von Girona exekutiert. Der illegale Kriegsrat von Francos Revoltierten hatte ihn nach einem stark abgekürzten Verfahren zum Tode veruteilt, weil er „einer der größten Separatisten von Girona war, ein fleißiger Mitarbeiter der separatistischen Zeitung L'Autonomista.[3] In dieser Zeitung hatte er historische und literarische Artikel geschrieben, später auch en later ook artikelen met een politiek karakter, waarin hij de massa's nutteloos aanspoorde zich te blijven verzetten. Zu diesen letzten Artikeln gehören unter Anderen: “Contra el invasor” („Gegen den Invasor“, über die Bombardierung von Girona durch die italienischen Faschisten), “Refugios y jardines” (Schutzräume und Gärten“) en “El heroísmo” („Das Heldentum“).»[4] Rahola ist damit der einzige katalanische Schriftsteller der während der frankistischen Diktatur nur wegen seiner Schriften zum Tode verurteilt wurde.[3][5]
In den 30er Jahren war Rahola einer von den Wichtigsten katalanischen Intellektuellen sowohl durch sein Leben als auch durch seine Schriften. Im 1931 hält er eine Rede für die Eröffnung der ersten öffentlichen Bibliothek. In seinem Breviari de Ciutadania (Brevier der Bürger -1933) schreibt er im Kapitel "Estimeu els llibres" (liebt die Bücher): "El llibre ens allibera i ens fa néixer unes ales subtils en el nostre esperit" (Das Buch befreit uns und lässt in unserem Gemüt zarte Flügel wachsen).[6] Rahola heeft zijn leen lang de waarde van hoffelijkheid, respect en verdraagzaamheid verdedigd. Wegens zijn brede kennis en zijn goede pen werd hij vanaf 1916 redacteur bij de Enciclopedia Universal Ilustrada Europeo-Americana waarvoor hij heel wat artikelen geschreven heeft.[7]
Denkmäler
Ein Gymnasium und die neue Bibliothek der Provinz in Girona tragen seinen Namen. In der Rambla de la Llibertat erinnert ein Tafel an sein politisches Engagement. Seine Geburtstadt Cadaqués und Girona haben eine Straße nach ihm benannt.
[8][9] Het Provinciebestuur en de afdeling van het Col·legi de Periodistes de Catalunya hebben in 2009 een prijs voor de locale berichtgeving Premi Carles Rahola de Comunicació Local ingesteld om locale journalisten te stimuleren.[10]
Was über ihn geschrieben wurde
- «Die De executie van Carles Rahola is een van de meest traumatische gebeurtenissen in het Girona van de twintigste eeuw. Met bruut geweld werd een van de knapste intellectuelen van de stad vermoord. Hij was journalist en historicus, maar evenzeer een begenadigd schrijver, redenaar en cultureel activist. […] Rahola was een tolerante en progressieve vrijgeest. Zijn leven lang was hij ermee begaan de cultuur naar het volk te brengen: via de krant L'Autonomista, met zijn werk in het Ateneu de Girona en bovenal door zijn goed gedocumenteerde en geschreven boeken over geschiedenis.» (Xavier Carmaniu)
- «Rahola was een geëngageerd intellectueel, gedreven door de gebeurtenissen van zijn tijd, gedreven voor zijn volk. Steeds heeft hij zich gehoed voor elitisme en pedanterie. Rahola wist dat «het leven een strijd is» Maar net zo goed schreef hij in zijn Breviari dat «het boek bevrijdt». Met zijn boeken wilde hij zijn bijdrage tot die bevrijding leveren.» (Josep-Maria Terricabras)
Werke
Die drei Zeitungsartikel: «Contra l'invasor», «Refugis i jardins» i «L'heroisme» waarvoor de illegale krijgsraad een doodvonnis geëist heeft. Naar aanleiding van de bombardementen die met de hulp van luchtmacht van Hitler en Mussolini boven Catalonië (en andere delen van het republikeinse Spanje, zoals het bekende Gernika uitgevoerd werden schreef hij:
„„Die Deutschen, zusammen mit den Italienern, widmen sich heutzutage der methodischen, wissenschaftlichen und systematischen Zerstörung Kataloniens und der anderen Bruderländer. Und heute, wie gestern, unsere Freiheitshoffnung ist fest und eifrig. Die Invasoren werden von Katalonien vertrieben werden,wie sie vom friedlichen Belgien vertrieben wurden, und unser Land wird wieder in der Republik, im Frieden und in der Arbeit Herr seiner Freiheit und seines Schicksals sein.“ [11]“
Dit is één van de teksten die de militaire rechtbank als bijzonder belastend vond. Die tekst werd door Carles Puigdemont i Casamajó tijdens zijn rede naar aanleiding van zijn eedaflegging als president van de Generalitat de Catalunya in 2016. Dit werd niet gewaardeerd door de Spaansgezinde pers uit Madrid die zich geviseerd voelde en niet op de hoogte was van de historische context van het citaat.[12]
Zijn geschiedkundig wordt tot op heden, ook buiten Catalonië, nog steeds zeer gewaardeerd.[13]
- Contra l'invasor. Recull d'articles a l'Autonomista (1900-1938) een bloemlezing van zijn artikelen in L'Autonomista door Rosa Maria Oliveras i Castanyer en Lídia Traveria i Riba (2007).[14]
- Girona i Napoleó, een reeks artikeln over de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog samengelezen en ingeleid door Lluís M. de Puig[15]
- Breviari de ciutadania — La pena de mort a Girona een heruitgave met een inleidend essay door Josep-Maria Terricabras (2009).[16]
Bibliografie
- Nou Breviari de Ciutadania (2009) (Nieuw Brevier van de Burger, gedenkboek ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van de moord op Rahola, met bijdragen van 117 schrijvers uit de streek van Girona.[15]
- Carles Rahola, l'home civilitzat, biografie gepubliceerd door de stichting Fundació Valvi uit Girona in 2006,[17]
Weblinks
- Carles Rahola, un home bo. Biografie door Emili Ros i Rahola
- El «diari de classe» del mestre Ferran Rahola (curs 1935-36) Dagboek van Ferran Rahola i Auguet, zoon van Carles Rahola
- Història del franquisme a la Diputació de Girona (Geschiedenis van het franquisme op de webpagina van het Provinciebestuur Girona).
- Institut Carles Rahola i Llorens
Categorie:Geschiedenis van Catalonië
Categorie:Vermoord persoon
Categorie:Catalaans schrijver
- ↑ a b «Carles Rahola i Llorens» in Gran Enciclopèdia Catalana
- ↑ «Biografie von Carles Rahola» in: Girona.cat
- ↑ a b c d Anna Puig|nom=Anna, "Afusellar el nom i la memòria" („Den Namen und das Andenken zu fusilieren“), El Punt Avui 15. März 2014
- ↑ La sentència (Text des Urteils) bron: Biografie, Webseite der Journalistenpreise „Carles Rahola de Comunicació“, 2014
- ↑ Josep Clarà, "L'expedient de presó de Rahola", Diari de Girona, 14. März 2014
- ↑ Xavier Carmaniu Mainadé, Estimeu els llibres , Ara, 23. Januar 2015, blz 14
- ↑ Uitgegeven door Espasa-Calpe.
- ↑ Koordinaten fehlen! Hilf mit.
- ↑ Koordinaten fehlen! Hilf mit.
- ↑ "Els premis Carles Rahola de Comunicació Local" Vorlage:Ca
- ↑ Originaltext: "Els alemanys, junt amb els italians, es dediquen avui a la destrucció metòdica, científica i sistemàtica de Catalunya i les altres terres germanes. I avui, com ahir, la nostra esperança d'alliberament és ferma i fervorosa. Els invasors seran foragitats de Catalunya, com ho foren de la pacífica Bèlgica, i la nostra terra tornarà a ésser, sota la República, en la pau i el treball, senyora de la seva llibertat i els seus destins.", Carles Rahola, "L'Heroisme", in: L'Autonomista, 6. August 1938
- ↑ Àlex Gutiérrez, "La premsa de Madrid amaga qui són “els invasors” de Puigdemont", Ara, 10 januari 2016
- ↑ "Publiquen els llibres que li van costar la vida a Carles Rahola", in: e-notícies, 28 juni 2007 (vert.: De boeken die Carlos Rahola het leven kosten worden opnieuw uitgegeven)
- ↑ Rosa Maria Oliveras i Castanyer en Lídia Traveria i Riba (redactie en inleiding), Contra l'invasor , deel 11 van Memòria del segle XX , Valls, uitg. Cossetània, 2007, 142 blz. ISBN 9788497912884
- ↑ Rahola, Carles; de Puitg, Lluís M. Girona i Napoleó.
- ↑ Ricard Torrents, "Breviari de ciutadania Carles Rahola " in Eines 2009, blz 166-167 , citaat: " Encara un últim i més alt valor afegit distingirà aquesta edició del Breviari de ciutadania: l'estudi introductori de Terricabras. El que ha escrit el filòsof és, per l'extensió i per la «intensió», un assaig que serà de referència per a l'obra i el pensament de Rahola"
- ↑ Pilar Rahola, «'L'oncle' Carles», Español⧼Colon⧽ (fehlender Text)in La Vanguardia, 14 april 2009